Türkiye Selçukluları döneminin önemli bir siması, filozof ve ilim adamı olan Ahi Evren’in diğer tanınmış bir isim ile Nasreddin Hoca’nın kaleme aldığı eserler şu şekildedir:
1 – Menahic-i Seyfi (el-Menahicü’s-Seyfiyye)
Ahi Evren bu eserinde, iman ve İslâm dini esaslarını itikadda Eş’ari, amelde Şafii mezhebine göre açıklamaktadır. Ahi Evren eserini önsözünde belirttiği gibi Emir Seyfü’d-Din Tuğrul’a sunmaktadır.
2 – Metâilü’l İman
Bu eser muhtevası bakımından iman esasları ilmihali şeklindedir.
3 – Tabsıra
Tam adı “Tabsiratü’l-mubtedî ve tezkiretü’l muntehi” olan bu eser muhtevası itibarı ile Allahın birliği, sıfat ve fiileri ile peygamberlik ve maad meselelerini konu edinmektedir.
4 – Letaif-i Giyasiyye
Toplamda dört cilt olan bu eserin 1. cildi Felsefe, 2. cildi Ahlak ve siyaset, 3. cildi Fıkıh, 4. cildi ise Dua ve İbadet hakkındadır.
5 – Letaif-i Hikmet
Ahi Evren’in Sultan II. İzzü’d-din Keykavus’a sunduğu eseridir. İçerik olarak siyasetname türünde bir eserdir.
6 – Ağâz-u Encam (Vasiyyet)
Bir vasiyetnamedir ve Ahi Evren’in en son kaleme aldığı eseridir.
7 – Murşidü’l-Kifaye
Ahi Evren’in Sultan I. Alaü’d-din Keykubad’a sunduğu eseridir. İçerik itibarı ile ruhun bekası hakkındadır.
8 – Tuhfetü’ş-Şekur
Ahi Evren bu eserinden Sadru’d-din Konevi’ye yazdığı bir mektupta bahsetmekte ve Tacü’d-din-i Kaşî için yazdığını söylemektedir; fakat bu güne kadar herhangi bir nüshası bulunamamıştır.
9 – Ulum-i Hakikî
Letaif-i Hikmet adlı eserinde bu eserinden söz etmektedir fakat bugüne kadar bir nüshası dahi bulunamamıştır.
10 – İlmü’t-Teşrih
Anatomi yani Tıbba dair bir eserdir. Letafi-i Hikmet ve Letaif-i Giyasiyye adlı eserlerinde bu eserine birçok kez atıfta bulunmuştur fakat bu eserinde bugüne kadar hiç bir nüshası bulunamamıştır.
11 – Kitabü’l-Afaî (Yılanlar kitabı)
Yılan üzerine kaleme aldığı bir eseridir; fakat herhangi bir nüshası bulunamamıştır.
12 – Yezdan-Şinaht
Felsefi nitelikli bir eseridir.
13 – Goşayiş-nâme
Eş’ari mezhebi anlayışına göre kaleme alınan bu eser Ahi Evren’in hayatı ve uygulamaları hakkında bilgileri ihtiva etmektedir.
14 – Ahlak-i Nâsirî
Kitabın son faslında Anadolu Ahiliği’nin kuruluşu, örgüt yapısı ve felsefesi açıklanmaktadır. Bu sebeple eser Ahili teşkilatı için ilk ve en önemli kaynaktır.
15 – Müsari’ül-Müsari
Ünlü kelamcı Şehristanî’nin İbn Sina’ya reddiye olarak kaleme aldığı “Müsari” veya “Musaraa” diye bilinen esere Ahi Evren bir reddiye yazarak “Müsari’ül-Müsari” adını vermiştir. Bu eserde Şehristanî’ye karşı İbn Sinâ müdafaa edilmektedir.
16 – Medh-i fakr-u zemm-i dünya
Sühreverdi el-Maktul’un “Vasiyye” adlı eseridir, Ahi Evren tarafından tercüme edilip Calalü’d-din Karatay’a sunulmuştur.
17 – Tercüme-i en-Nefsü’n-nâtıka
İbni Sina’nın eserinden tercümedir. Sultan Alaü’d-din Keykubad’ın emri ile Ahi Evren tarafından tercüme edilmiştir.
18 – Tercüme-i Kitabü’l-hamisin fi usuli’d-din
Ahi Evren’in Fahru’d-din-i Razi’den yaptığı tercümedir.
19 – Tercüme-i Teveccühü’l-etemm nahva’l-Hakk
Sadru’d-din-i Konevî’nin küçük bir risalesinin tercümesidir. Konevî’nin isteği üzerine Ahi Evren tarafından uzunca bir önsöz eklenerek tercüme edilmiştir.
20 – Tercüme-i Miftahu’l-gayb
Ahi Evren tarafından Sadru’d-din-i Konevî’den tercüme edilmiştir.
21 – Mir’ac-name
Tarihçi Umut Güner tarafından yanıtlanmıştır.