Amerika Birleşik Devletleri topraklarına ilk yerleşenler arasında en kalabalık etnik grup İngilizlerdi. Böylece hakim dil İngilizce oldu. Ama diğer ulus dilleri de İngilizceyi takip etti. Kolonilerde, devrimi savunan kesimin önde gelenlerinden olan İngiliz asıllı Thomas Paine 1776’da şöyle yazmıştı: “Amerika’nın anayurdu Avrupa’dır, İngiltere değil”. Bu sözler, sadece Büyük Britanya’dan gelen grupları değil, İspanya, Portekiz, Fransa, Hollanda, Almanya ve İsveç göçmenlerini de tanımlıyordu. Bununla birlikte 1780 yılında her 4 Amerikalı’dan 3’ü ya İngilizdi ya da İrlanda kökenliydi.
ABD’ye ilk büyük göçmen dalgası 1840 ile 1860 yılları arasında geldi. Avrupa genelinde yaşanan açlık, kıtlık, nüfus artışı ve siyasi huzursuzluk yüzünden her yıl yaklaşık 5 milyon kişi anayurdunu terketmek zorunda kalıyordu. İrlanda’da, zararlı bir küf mantarı yüzünden bütün patates mahsulü yok olmuştu. 750,000 kişi açlıktan ölmüştü. Sağ kalanların çoğu göç etti. Sadece 1847’de, bir yıl içinde İrlanda’dan Birleşik Devletler’e göç eden kişi sayısı 118,120’ye ulaşmıştı. Bugün Amerika’da, 39 milyon İrlanda kökenli nüfus bulunmaktadır.
Alman Konfederasyonu’un 1848-49 Devrim’i başarısızlığa uğrayınca halkın çoğu göç etti. Amerikan İç Savaşı (1861-65) sırasında federal hükümet, ordu birliklerindeki subay açığını kapatmak için Avrupa’dan, özellikle de Almanya’dan göçü destekliyordu. Orduda görev almalarının karşılığında, bu kişilere toprak veriliyordu. 1865 yılında Birlik Ordusu’ndaki askerlerin 5’te biri savaş göçmeniydi. Bugünkü Amerikalı’ların %22’si Alman kökenlidir.
Yahudiler, 1880 yılından başlayarak büyük gruplar halinde Birleşik Devletler’e gelmeye başladılar. Bu göç, Doğu Avrupa’da vahşet ve kıyıma maruz kaldıkları 10 yıllık döneme denk gelmektedir. Bunu izleyen 45 yıl içinde, Birleşik Devletler’e 2 milyon Yahudi geldi. Bugün, Yahudi asıllı Amerikan nüfusu 6 milyondan fazladır.
19. yüzyılın sonlarındaki yoğun insan akını yüzünden hükümet, New York Limanı’ndaki Ellis Adası’nda özel bir ‘kabul limanı’ devreye soktu. Limanın açıldığı 1892 ile kapatıldığı 1954 yılları arasında Ellis Adası, 12 milyon kişi için giriş kapısı oldu. Bugün, Özgürlük Heykeli’nin bir parçası olarak kabul edilmekte ve Ulusal Anıt olarak korunmaktadır.
Fransa’nın 1886’da ABD halkına armağan ettiği Özgürlük Heykeli; New York Limanı’nda, Ellis yakınındaki bir ada üzerinde yükselmektedir. Çoğu göçmen, yeni anayurduna vardığında ilk olarak onu görür. Heykelin tabanındaki bir plakâya şair Emma Lazarus’un şu dizeleri kazılıdır.
“Bitkin düşmüşleri,
Zavallıları ver bana.
Özgürce soluk almaya hasret,
Biçare kalabalığı getir.
Sefillere yer yok,
Bereketli kıyılarında.
Bana evsizleri gönder,
Fırtınanın savurduklarını.
Sana fenerimi tutuyorum,
Altın Kapı’nın yanında”.