“Ben Hakk’ım” anlamında bir ifade olup Hallâc-ı Mansur tarafından söylenmiştir. Erzurumlu İ. Hakkı’nın ifade ettiği gibi;
“Söyleyen Nasır (yani Allah) idi. Mansur Andan tercüman olur”
şeklinde anlaşılmalıdır. O’nun, bu sözü Hakk’tan rivâyeten söylediği kaydedilmekle birlikte, fena halinde iken söylediği veya kendisinin bâtıl olmadığını ifade etmek için serdettiği de nakledilir. Kasas süresindeki ağaç kökünün “muhakkak, Ben alemlerin Rabbi olan Allah’ım” sözünü anlayan, Hallac’ın “ene’l-Hakk” sözünü anlar.