Arapça, meyveler demektir. Ana isimler (aslî isimler)in toplanıp bir araya gelmelerinden birtakım başka isim ve mânâlar ortaya çıkar ki buna, esmar (meyveler) denir. Nikah da denilen, küllî esmâr beştir:
- İlâhî isimlerin içtimâi : Bunun semere (meyve)’si, ilimde belirginleşen gerçeklerin suretleridir.
- Manaların içtimâi : Bunun semere (meyve)’si, nefsde belirgin hâle gelen ruhların suretleridir.
- İctimâ-ı ervah (ruhların bir araya gelmesi) : Bunun semeresi, basit madde ve misal âleminin suretleridir. Arz ve kürsî gibi.
- Basit maddenin ictima’ı : Bunun semeresi, cansız varlıklar, bitkiler ve hayvanlardır.
- Cinslerin, fasılların ve insanî hakikatlerin ictima’ı ve terkibinden meydana gelen insana mahsus içtima.