“(Ey Musa!) Sen ve kardeşin mucizelerim ile (desteklenmiş olarak Firavun’a) gidin ve beni anmakta gevşeklik göstermeyin.” (Tâ-hâ, 20/42)
Mucize; peygamberlik davasının doğruluğunu ispat etmek amacıyla, peygam-berlerin elinde tabiat kurallarına aykırı olarak Allah tarafından yaratılan ve başkaları tarafından bir benzeri getirilemeyen harikulade olaylardır. Mucize, Allah’ın hükmü ve fiili olarak, peygamberin istemesiyle birlikte, isteğine uygun şekliyle meydana gelir. Başkası tarafından aksi ya da benzeri getirilemeyeceği için de “meydan okuma” (tehaddî) özelliğine sahiptir. Peygamberi ve onun getirdiği risaleti tasdik mahiyetin-de olması yönüyle, peygamberlere yardım ve destek olması yanında, Hakk’ı tanımak açısından insanlık için de Allah’ın büyük bir ihsanıdır.
Kur’an-ı Kerim’de mucize delil anlamına gelen “âyet” (Tâ-hâ, 20/56), “burhân” (Ka-sas, 28/32), ”beyyine” ve benzeri (İsrâ, 17/101) kelimelerle ifade edilmektedir. Önceki peygamberlere ait Kur’an’da bildirilen mucize ve harikulade olaylardan bazıları şun-lardır:
a-Salih (a.s)’e kavminin istemesi üzerine, harikulade bir devenin verilmesi (A’râf, 7/73-79; Hûd, 11/63-64; Şuarâ, 42/154).
b-Hz. Musa (a.s)’nın, Firavun tarafından çağrılan sihirbazların sihirleri karşısın-da asasını yere atmasıyla birlikte yılan şekline dönüşerek onların sihirlerini yutması (Tâ-hâ, 20/20-21, 69-70; Neml, 27/10; Kasas, 28/31); asasını denize vurduğunda kendisi-ne inananlarla birlikte karşıya geçip Firavun’dan kurtulmalarını sağlayan bir yolun açılması (Tâ-hâ, 20/77-78; Şuarâ, 26/63); elini koynuna sokup çıkarmasıyla elinin bembeyaz olması (Tâ-hâ, 20/22-23; Neml, 27/12; Kasas, 28/32); asasını kayaya vurduğunda on iki pınarın fışkırması (Bakara, 2/60).
c- Hz. Îsâ (a.s)’nın, çamurdan yaptığı kuşa üflediği zaman canlanması, körleri ve alaca hastalığı olan kimseyi iyileştirmesi, ölüleri diriltmesi, evlerinde ne yiyip içtik-lerini ve biriktirdiklerini bilmesi (Âl-i İmrân, 3/49; Mâide, 5/110); Havârîlerin arzusu ile gökten sofra indirmesi (Mâide, 5/112-115).
d- Yusuf (a.s)’un kanlı gömleğinin babası Hz. Yakub (a.s)’un yüzüne dokunma-sıyla kör olan gözlerinin açılması (Yûsuf, 12/96).
e- Nemrud tarafından ateşe atılan Hz. İbrahim (a.s)’in ateşte yanmaması (Enbiyâ,21/69-70).
f- Hz. Süleyman (a.s)’a rüzgârın doğrudan ulaşım aracı olarak 34/12), cinlerin de ordu olarak verilmesi (Neml, 27/17).
g- Hz. Süleyman (a.s)’ın etrafında bulunan ve kendisine ilim verilen bir adamın, Sebe’ kraliçesi Belkıs’ın tahtını göz açıp kapamadan kendisine getirmesi (Neml, 27/40). h- Gerek Hz. Süleyman (a.s)’a gerekse Hz. Davud (a.s)’a hayvanlarla konuşma sanatının verilmesi (Enbiyâ, 21/76; Neml, 27/16).
Hz. Peygamber (s.a.s)’in de, akla hitap eden, duyularla algılanabilen ya da geç-miş ve gelecekle ilgili haberlerden oluşan mucizeleri vardır. Kendisi belli bir eğitim ve öğretimden geçmediği halde (Allah vergisi) olarak ortaya koyduğu bilgilerin, ala-nındaki en büyük bilginleri ve filozofları bile hayrete düşürecek düzeyde oluşu, onun en önemli aklî mucizelerindendir. Kur’an-ı Kerim de akla hitap eden en bü-yük edebî mucizedir. Nitekim Hz. Peygamber (s.a.s), her peygambere insanları ikna edecek kadar mucizenin, kendisine de Kur’an’ın mucize olarak verildiğini haber vermektedir (Buhârî, “Fezâilü’l-Kur’an”, 1).
Kur’an, bir sure veya ayetin benzerinin getirilmesi konusunda inkârcılara dai-ma meydan okumuştur. O dönemdeki Arapların ileri derecede bir edebiyatlarının olmasına rağmen anlam, içerik ve üslup yönüyle müşrikler tarafından bir benzeri getirilememiştir (Bakara, 2/23-24; Yûnus, 10/38; Hûd, 11/13; İsrâ, 17/88; Tûr, 53/34).
Hz. Peygamber (s.a.s)’in diğer mucize ve harikulade olaylarından bazıları şun-lardır:
a- Bir gece Mescid-i Haram’dan alınarak Mescid-i Aksâ’ya getirilmesi ve oradan da göklere ve Allah’ın huzuruna çıkarılması (İsrâ, 17/1; Buhârî, “Menâkıbu’l-Ensâr”, 41-42). b- Müşriklerin mucize istemeleri üzerine Hz. Peygamber (s.a.s)’in karanlık bir gecede onlara ayı göstermesi ve bunun üzerine ayın ikiye bölünmesi Buhârî, “Menâkıb”, 27; Müslim, Münâfikûn, 43-48).
c- Hudeybiye’de, Ashab’ın susuzluk çekmesi üzerine bir su matarasına Hz. Pey-gamber (s.a.s)’in elini sürmesiyle birlikte mübarek parmaklarından pınarlar gibi su fışkırması ve orada bulunan yaklaşık beş yüz kişinin bu sudan abdest alıp kana kana içmeleri (Buhârî, “Menâkıb”, 25).
d- Medine Mescidi’ne getirilen minber üzerine çıkarak Peygamber Efendimizin hutbe okumasıyla birlikte önceden üzerinde hutbe okuduğu hurma kütüğünün in-lemeye başlaması ve Hz. Peygamber (s.a.s)’in minberden inip ona elini dokundur-masıyla inlemeye son vermesi (Buhârî, “Menâkıb”, 25).
d- Yahudi bir kadın tarafından Hz. Peygamber (s.a.s)’e kızartılıp getirilen koyu-nun zehirlenmiş olduğunun Hz. Peygamber tarafından haber verilmesi
e- Bedir savaşında üç bin meleğin, Allah tarafından Müslümanlara yardımcı ola-rak gönderilmesi (Âl-i İmrân, 3/123-124; Enfâl, 8/9-10, 17).