Osmanlı eğitim sistemi müfredatına iktisat dersi, XIX. yüzyılın ikinci yarısından itibaren girmeye başladı. İktisat eğitimi, müstakilen olmasa da farklı programlar altında ders olarak okutuldu. İktisadın müstakil olarak eğitim kurumlarında okutulmaya başlanması, Cumhuriyet döneminde oldu. Darülfünun döneminde İstanbul ve Ankara Hukuk Fakülteleri’nde iktisat eğitimi sistemli olarak verildi. 1933 yılında gerçekleşen üniversite reformu sonrasında Hukuk Fakültesi içerisinde “İktisat ve İçtimaiyat Enstitüsü” kuruldu. Bu program ile birlikte Almanya’dan iktisat hocaları Türkiye’ye davet edildi ve bu gelen hocalar İktisat Fakültesi’nin kurulmasında etkili oldu. 14 Aralık 1936 tarihinde İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi kuruldu. Bu derginin amacı, Türkiye’de sosyal bilimler ve özellikle iktisat alanında bulunan eksikliklerin tamamlanması ve yeni fikirlerin ortaya atılması oldu. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi’nin kurulması ile birlikte Fakülte Kurulu, bir dergi çıkarma kararı aldı. İktisat Fakültesi Mecmuası’nın ilk sayısı 1939 yılında çıktı. Dergi, 1939-2014 yılları arasında toplam 64 cilde ulaşmıştır.
Derginin ilk 50 cildi yılda dört sayı olarak çıktı. 51. ciltten itibaren ise yılda iki sayı olarak çıkmaya başladı. Bugün de aynı usul çerçevesinde çıkan derginin ilk yayın kurulunda Fritz Neumark, Şükrü Baban, Ömer Lütfi Barkan, Sabri F. Ülgener ve Orhan Tuna gibi bu sahada duayen isimler bulundu. Bu isimler, derginin ilk 30 cildinde sürekli olarak yayın kurulunda görev almışlar ve ayrıca çeşitli makaleler de sunmuşlardır. Derginin bazı sayıları bilinen ve uzman şahsiyetlere atfen armağan olarak yayımlanmıştır.
Dergi, ismi ile müsemma olarak iktisat alanındaki makalelerden oluşmaktadır. Ancak çok az sayıda da olsa sosyal bilimlerin çeşitli alanlarından makale ve yazarlara da yer ayrılmıştır. Başta sosyoloji ve tarih olmak üzere sosyal bilimlerin çeşitli alanlarında makaleler yayınlanmıştır. Disiplinler arası alışveriş örneği olarak iktisat-tarihi, iktisat-sosyoloji, iktisat-hukuk gibi çeşitli alanlar ile iktisat arasında ilişkiler kurulmuştur. Dergide doğrudan Ahilikle ilgili yayımlanan makaleler aşağıda ki gibidir:
Samed Ağaoğlu, “Küçük San‘at Meseleleri, Türkiye’de ve Başka Yerlerde”, II/2 (1941); Ernst Reuter, “Beledî Vakıfların Modern Şehir İdaresindeki Ehemmiyetleri”, III/3(1942); Ahmet Hamdi Başar, “Bir Medeniyetin Sonu, İstanbul” IV/3 (1943); Abdülbaki Gölpınarlı, “İslam ve Türk İllerinde Fütüvvet Teşkilatı ve Kaynakları” XII/4(1949-1950); Abdülbaki Gölpınarlı, “Şeyh Seyyid Gaybî Oğlu Şeyh Seyyid Huseyn’in ‘Fütüvvet-Nâme’si”, XVII/1-4 (1955-1956); Abdülbaki Gölpınarlı, “Fütüvvet-Nâme-i Şeyh Seyyid Huseyn İbni Gaybî”, XVII/1-4(1955-1956); Abdülbaki Gölpınarlı, “Fütüvvet-Nâme-i Sultanî ve Fütüvvet Hakkında Bazı Notlar”, XVII/1-4 (1955-1956); Abdülbaki Gölpınarlı, “Burgazî ve Fütüvvetnâmesi”, XV/1-4 (1953-1954); Franz Taeschner, “İslam Ortaçağı’nda Füttüvvet Teşkilatı”, XV/1-4 (1953-1954); Halil İnalcık, “15. Asır Türkiye İktisadî ve İçtimaî Tarihi Kaynakları”, XV/1-4 (1953-1954); Ahmet Tabakoğlu, “Osmanlı Ekonomisinde Fiyat Denetimi”, XLIII/1-4 (1984); Salih Aynural, “XVIII. ve XIX. Yüzyıllarda Osmanlı Esnafında Üretim Anlayışı ve Organizasyonu”, XLVI (1988).
Said OKUMUŞ