Butler, eğitim ve halk sağlığı alanındaki kadınların koşullarının iyileştirilmesinde önemli bir rol oynayan 19. yüzyıl İngiliz sosyal reformcusu idi.
Josephine Butler 13 Nisan 1828’de Northumberland’da doğdu. Babası John Gray, sosyal reformun güçlü bir savunucusu ve köle ticaretine karşı bir kampanya yürütücüydü. Kuzeni 1830-1834 yılları arasında İngiltere başbakanı Earl Grey’di.
Josephine, 1852’de George Butler ile evlendi. Kendisine benzer siyasi görüşlere sahip bir akademisyendi. Birlikte dört çocuğu vardı ama 1863’te altı yaşındaki kızları öldü. Kederiyle başa çıkmak için Butler, özellikle kadınların hakları ile ilgili olarak yardım çalışmalarına attı. Kampanya yaptığı konular arasında çocuk fahişeliği vardı. Parlamentoyu rıza yaşını 13’ten 16’ya çıkarmaya zorlayan bir grubun parçasıydı.
1869’da Butler, Bulaşıcı Hastalıklar Yasası’na karşı kampanyasına başladı. Bunlar, silahlı kuvvetlerdeki zührevi hastalıkları azaltmak amacıyla 1860’larda ortaya çıkmıştı. Polislerin fahişe olduklarına inandıkları limanlarda ve askeri kasabalarda yaşayan kadınları tutuklamalarına ve zührevi hastalık muayenesi için onları zorlamasına izin verildi. Butler eylemleri kınayan konuşmalar yaparak ülkeyi gezdi. Birçok insan, bir kadının cinsel konularda kamuoyunda konuşacağı için şok oldu. Ancak 1883’te eylemler üç yıl sonra askıya alındı ve yürürlükten kaldırıldı.
Butler, kadınların eğitimine de büyük ilgi gösterdi. Cambridge Üniversitesi’ndeki yetkililere, kadınlar için ileri eğitim kursları vermeleri için baskı yaptı ve sonunda Newnham’daki tüm kadın kolejinin kuruluşuna yol açtı. 1867’de İngiltere’nin Kuzey Kadınlar Yükseköğretim Konseyi Başkanlığına atandı.
Butler’ın – kadınlar için sosyal reformu, eğitim ve eşitliği teşvik eden – yazıları yaygın bir şekilde dağıtıldı. En ünlü yayını ‘Büyük Haçlı Seferinin Kişisel Anımsatmaları’ 1896 yılında yazılmıştır.
Butler 30 Aralık 1906’da öldü.