Bir dizi saray ve parktan oluşan Çar Köyü, 18. yüzyıl ile 20. yüzyılın başlarına ait dünyanın en büyük mimari ve bahçe-park sana eseridir. Büyük Anavatan Savaşı (2. Dünya Savaşı) sırasında zarar gören Çar Köyü, baştan sonra restore edilerek yenilenmiştir.

1 Mart 1881’de katedralin bulunduğu yerde İmparator 2. Aleksandr’ın bir saldırı sonucunda ölümcül şekilde yaralanmasının anısına inşa edilmiştir. Katedral, Rusya genelinde toplanan paralarla, hayatını kaybeden çar için bir anıt olarak inşa edilmiştir.

Saint Petersburg’da 400’den fazla köprü inşa edilmiştir. Bu köprüler, tüm dünyanın bildiği Neva Nehri üzerindeki açılır-kapanır köprüler, Petersburg’daki nehirler ve kanallar üzerinde inşa edilen trafiğe açık köprüler ve yaya köprüleri ile ken n kırsal kesimlerindeki küçük köprülerdir. Her köprünün kendi tarihi, kendine özgü yapısal özellikleri, kendine özgü eşsiz mimari görünümü vardır.

Saint Petersburg, federal statüye sahip bir şehirdir. Kuzey Batı Federal Bölgesi ve Leningrad Bölgesi’nin idari merkezidir. Saint Petersburg nüfusu, 5,3 milyon kişidir. Dünyada çok az sayıda şehir, bu kadar çok ören yeri, müze koleksiyonları, opera ve dramatik yatroları, malikâneler ve saraylar, parklar ve anıtlarla övünebilir. Saint Petersburg, Rusya’nın “kültür başkenti” olarak adlandırılmaktadır.

1938’de açılan “Mayakovskaya” metro istasyonu, adını ünlü Sovyet şairi Vladimir Mayakovskiy’den almıştır. İstasyonun kemeri, sanatçı Aleksandr Deineka’nın çizdiği eskizlere göre oluşturulan mozaiklerle dekore edilmiştir. Bu istasyonun projesi, 1939 yılında New York’taki Dünya Sergisi’nde Grand Prix ödülüne layık görülmüştür.

1952 yılında açılan “Komsomolskaya” istasyonu, klasisizm, ampir ve Moskova barok unsurlarını bir arada barındırması ve ihtişamı ile diğerlerinden ayrılmakta olup, ‘Stalin ampir’ tarzının tepe noktasıdır. Üç tren garı arasındaki konumu göz önüne alındığında, Komsomolskaya istasyonu, kentin en önemli yeral ulaşım merkezlerinden biri ve Moskova’nın kendine özgü giriş kapısı olarak tasarlanmıştır.

15 Mayıs 1935’te açılan Moskova Metrosu, Rusya’nın başkentinin ulaşım sisteminin temelini oluşturmaktadır. 259 istasyondan oluşan toplam 440 kilometre uzunluğundaki 14 metro hatında her gün faaliyet gösteren 11 binden fazla tren, hafta içi günde ortalama 7 milyon yolcu, ha a sonları ise 9 milyon yolcu taşımaktadır. Trafik yoğunluğu, güvenilirlik ve taşıma kapasiteleri bakımından sürekli olarak dünyada 1. sırada yer alan Moskova Metrosu, dünyanın en güzel metro ağlarından biridir.

Her yıl düzenlenen Moskova Uluslararası “Işık Çemberi” Festivali, dünyanın dört bir yanından gelen görsel-işitsel sanatlar alanındaki ışık tasarımcıları ve uzmanlarının başkentin mimari görünüşünü dönüştürdüğü bir etkinliktir. Moskova, sonbaharın birkaç gününde ışığın ağırlık merkezine haline gelmektedir. Kentin ana binalarında, renkli devasa video projeksiyonları düzenlenmekte, masalsı ışık yerleş rmeleri sokakları aydınlatmakta ve ışık, ateş, lazerler ve havai fişeklerin kullanıldığı fantastik multimedya şovları sayesinde katılımcılar unutulmaz izlenimler elde edip eğlenceli anlar yaşamaktadır. 2018 yılında gerçekleştirilen festival, Guinness Rekorlar Kitabı’na girmiştir.

19. yüzyıldaki Nikolskaya caddesini betimleyen Rus tarihçi İvan Snegirev, “Caddenin kaderinde sanat ve bilim mekânı olmak var” demiştir. Günümüzde bu cadde, kentin ana turist güzergâhlarından biri olarak kabul edilmektedir. Nikolskaya, kaliteli kentsel gelişiminin yanı sıra, Kızıl Meydan’ın yanı başında bulunan, her zevke hitap eden çok sayıdaki mimari eserler, mağazalar ve kafeler sayesinde yayaları kendine çekmektedir. Bayram günlerinde cadde, festivallere (Sonbahar Fes vali, Noel Işık Fes vali, Yılbaşı Fuarı, vb.) ve sergilere, sanat eserlerine ve yerleştirme sana eserlerine ev sahipliği yapmaktadır.

Ulusal Ekonomik Başarılar Sergisi (VDNH), dünyanın en büyük sergi, müze ve dinlenme kompleksi olmasının yanı sıra Rusya’nın başken nin en popüler halka açık alanlarından biridir. Burayı yılda yaklaşık 25 milyon misafir ziyaret etmektedir. Sergi, 1 Ağustos 1939’da açılmıştır. VDNH’nın sınırları içerisinde birçok mimari şaheser, eşsiz fıskiyeler dâhil olmak üzere büyük ve küçük park yapıları vardır. Sergideki 49 eser, kültürel miras eserleri olarak kabul edilmiştir. VDNH’da her yıl 100’den fazla uluslararası iş sergisi ve kongresi düzenlenmekte, onlarca fes val ve kutlama etkinliği gerçekleş rmekte ve her sene yeni fuarlar açılmaktadır. Kış aylarında, VDNH’nın ana meydanında buz pis açılmaktadır.

Moskova Uluslararası İş Merkezi “Moscow-City”, iş faaliyetlerinin yürütüldüğü bir bölge olup, işletmeler, konutlar, oteller ve eğlence tesisleri burada bir arada bulundurmaktadır. Ayrıca burası, başlıca ulaşım merkezidir. Moscow-City içinde yer alan “Federasyon” Kulesi, Avrupa’daki en yüksek gökdelen olma özelliğine sahiptir.

“Bulvar Halkası” adı verilen bölgede inşa edilen ilk park olma özelliğine sahip Zaryadye, Moskova’nın yeni kültürel lokomotifi ve Kremlin çevresindeki yaya yolları ağının ana bağlantı noktasıdır. Zaryadye, sadece bir kamusal alan değil, aynı zamanda Rusya’nın farklı köşelerinden getirilen çok sayıda bitkiye ev sahipliği yapan gerçek bir botanik müzesidir.

Zaryadye Parkı’ndaki “Buz Mağarası”, ziyaretçilere içerisindeki son derece küçük boyutlardaki kristallerin güzelliğinin keyfini çıkarma, Kuzey bölgelerin doğasının derinliğini ve ihtişamını hissetme imkânı sunmaktadır. 750 metrekarelik bu güzel buzlu alanı oluşturmak için 14 kilometrelik kavisli metal borular üzerinde yaklaşık 70 ton dondurulmuştur. Mağaraya, insanlarda bir an için kutup istasyonunda bulunma hissi uyandıran bir kapıdan girilmektedir. Mağaranın içinin tamamı, ışık diyotlarıyla aydınla lan kırağı ve buzla kaplıdır. Mağaranın içerisinde sıcaklık, tüm yıl boyunca -4 ile -9 derece arasında tutulmaktadır.

“Zaryadye” Parkı’ndaki önemli cazibe noktalarından biri de, nehrin üzerindeki seyir terası “Paryaşiy (süzülen) Köprüsü”dür. Burası, parkı nehre bağlayan son derece zor bir mühendislik yapısıdır. Köprünün 70 metrelik bölümü, altında hiçbir mesnet ve destekleyici yapı bulunmadan nehrin üzerinde yer alırken bu bölüm, kıyı şeridinin ve Moskova Nehri’nin 15 metre üstünde uzanmaktadır. Toplam uzunluğu 244.4 metre olan köprüden Kremlin’in, Moskova Nehri kıyısının ve parkın panoramik manzarasını keyifle izleyebilirsiniz.

Moskova ve Rusya’nın ana ve en ünlü meydanı, Rus tarihi ve Sovyetler Birliği tarihindeki birçok önemli olayın meydana geldiği arena, başkentteki emekçilerin kitlesel gösterilerini düzenlediği yer ve Rusya Silahlı Kuvvetleri’nin geçit törenlerini gerçekleştirdiği alandır. Modern Kızıl Meydan, Kremlin’in kuzeydoğu duvarı boyunca uzanan devasa boyuttaki yaya alanıdır. Meydan, tamamen Kırım dolerit taşından üretilen kaldırım taşlarıyla döşenmiştir ve vatandaşların ve turistlerin gezinti yapması için olduğu kadar geçit törenleri, konserler ve festivaller gibi başlıca halka açık etkinliklerin düzenlenmesi için de kullanılmaktadır.

Rusya’nın en büyük yatrosu olmakla birlikte dünyanın en önemli yatrolarından biridir. Kızıl Meydan’ın yakınında görkemli bir binada bulunan yatro, 1825 yılında klasisizm tarzında inşa edilmiştir. Tiyatro binasına, günümüzde kullanılan yüz rublelik banknot üzerinde yer verilmiştir

(Aziz Vasil Katedrali), XVI. yüzyıla ait eski Rus mimarisinin en önemli tarihi anıtlarından biridir. Şefaat Katedrali olarak da bilinen Aziz Vasiliy Katedrali, sadece bir kilise değil, Kazan Hanlığı’nın Rus devletine bağlanması onuruna inşa edilmiş bir tapınak anıttır. Rus ordularının zafer eldeetiği ana muharebe, Kutsal Bakire’nin Şefaat gününde gerçekleşmiştir. Katedral, eşsiz duvar resimlerine, eski Rus ikon resimleriyle kilise sanat uygulamalarının şaheser örneklerinden oluşan etkileyici bir koleksiyona sahiptir. 10 kiliseden oluşan mimari grup, iç kısımları tapınağın dört yüzyıllık tarihini yansıtan tam boy ikonostazları sayesinde eşsiz niteliktedir.

Rus ulusal mabedi olmakla birlikte Rus devletinin de sembolüdür. Tarihi yolculuk içerisinde Kremlin tepesi, Moskova’nın ana müze cazibe noktası haline gelmiş olup, bu paha biçilemez mirası oluşturan ve günümüze taşıyan birçok neslin tarihi hatırasının da muhafızı olmuştur. “Moskova Kremlini ve Kızıl Meydan” mimari grubunun küresel tarih ve sanat mirasının bir parçası olarak UNESCO’nun dünya kültürel ve doğal miras listesine dâhil edilmesi, Moskova Kremlini’ndeki tarihi eserlerin eşsizliğinin ve benzersizliğinin yanı sıra bunların dünya kültürünün gelişmesindeki ayrıcalıklı yerinin kabulü olmuştur.

Rusya Federasyonu’nun başkenti Moskova, federal statüye sahip bir şehir olup, ülkenin en büyük uluslararası finans, iş ve kültür merkezidir. Moskova’nın nüfusu, 12.5 milyon kişidir. Moskova, dün-yanın en güzel şehirlerinden biri olarak kabul edilmektedir. Mimari çözümlerin ve stillerin çeşitliliği, kentin merkezinde yer alan muhteşem manzaraların ve tarihi eserlerin bolluğu, başkentin eşsiz çeh-resini oluşturmaktadır. Günümüzde Moskova’daki yüzlerce cadde ve meydan dünyanın en iyi kentsel uygulamaları göz önünde bulundurularak yeniden inşa edilmekte ve geliştirilmektedir.

Rusya Devlet Bayrağı, üste beyaz, ortada mavi ve alta kırmızı olmak üzere üç eşdeğer yatay şeri en oluşturulan dikdörtgen kumaştır. Rusya Devlet Bayrağı, Rusya’nın büyük bir devlet olmaya başladığı dönem olan 17.-18. yüzyıllarda ortaya çıkmış olup, 300 yıllık bir tarihe sahiptir. Beyaz-mavi-kırmızı bayrak, ilk olarak 17. yüzyılda 1. Petro’nun babası Çar Aleksey Mihayloviç’in çarlığı döneminde ‘Orel’ adlı ilk Rus savaş gemisinde göndere çekilmiştir. Rusya Devlet Bayrağının yasal ‘babası’ 1. Petro olarak kabul edilmiştir. 20 Ocak 1705’te bayrağın tüm caret gemilerinde göndere çekilmesi yönünde bir kararname çıkaran 1.Petro, bayrağın bir örneğini bizzat hazırlamış ve yatay şeritlerin düzenini bizzat belirlemiştir.

Rusya Federasyonu’nun Devlet Arması hakkında’ kanun uyarınca, Rusya Devlet Arması, üzerinde açılmış kanatlarını yukarı kaldıran iki başlı al n kartalın bulunduğu alt köşeleri yuvarlak ve alt ucu sivri olan kırmızı hanedan kalkanı şeklindedir. Kartal, birbirine kurdele ile bağlı iki küçük ve bir büyük taç ile taçlandırılmış r. Kartalın sağ pençesinde hükümdarlık asası, sol pençesinde ise devlet küresi bulunmaktadır. Kartalın göğsünde kırmızı kalkan içinde devrik siyah ejderhayı gümüş mızrağıyla vuran gümüş atlı ve mavi pelerinli gümüş rengi süvari bulunmaktadır.

Ahlstrom, Sydney E.

Amerikan Halkının Dinsel Tarihi,

Yale University Press, 1972

 

Albanese, Catherine

Amerika: Dinler ve Din,

Wadsworth Publishing Co., 1992

 

Allen, Frederick L.

Büyük Değişiklik: Amerika Kendini Dönüştürüyor, 1900-1950,

Harper & Row, 1986

 

Ambrose, Stephen E.

Eisenhower (2 cilt)

Cilt 1: Asker, Orgeneral, Seçilmiş Başkan, 1890-1952

Cilt 2: Başkan,

Simon & Schuster, 1985

 

Ambrose, Stephen E.

Küreselleşmeye Yükseliş: 1938’den Beri Amerikan Dış Politikası, (Değiştirilmiş 6. baskı),

Viking Penguin, 1991

 

Ashworth, John

Çiftçiler ve Asiller: Amerika Birleşik Devletleri’nde Parti Siyasal İdeolojisi, 1837-1846,

Cambridge University Press, 1987

 

Badger, Anthony

Yeni Düzen: Bunalım Yılları, 1933-1940

Hill & Wang, 1989

 

Bailyn, Bernard

Devrimin Yüzleri: Amerikan Bağımsızlık Savaşında Kişilikler ve Temalar,

Random House, Inc., 1992

 

Bailyn, Bernard

Amerikan Devriminin İdeolojik Kökenleri,

Harvard University Press, 1967

 

Bailyn, Bernard, Robert Dellek, David B. Davis, David H. Donald, John L. Thomas ve Gordon S. Wood

Büyük Cumhuriyet: Amerikan Halkının Tarihi (2 cilt), (3.baskı),

D.C.Heath Co., 1985

 

Banner, Lois W.

Elizabeth Cady Stanton: Bir Kadın Hakları Radikali,

Scott Foresman, 1987

 

Beisner, Robert L.

Eski Diplomasiden Yeniye, 1865-1900, (2.baskı),

Harlan Davidson, 1986

 

Berlin, Ira

Sahipsiz Köleler: İç Savaş Öncesi Güney’de  Özgür Zenciler,

New Press NY, 1992

 

Billington, Ray A.

Uzakbatı Sınırı, 1830-1860,

HarperCollins, 1962

 

Blum, John Morton

İlerici Başkanlar:  Theodore Roosevelt, Woodrow Wilson, Franklin D. Roosevelt, Lyndon B. Johnson,

W.W.Norton & Co., Inc., 1982

 

Blum, John Morton

V Zafer Demekti: İkinci Dünya Savaşı Sırasında Politika ve Amerikan Kültürü,

Harcourt Brace Jovanovich, Inc., 1977

 

Blumenthal, Sidney ve Thomas Edsall

Reagan Mirası: Sürüklenen Bir Ülke,

Pantheon Books, 1988

 

Bodnar, John

Nakledilenler: Kentsel Amerika’daki Göçmenlerin Tarihi,

Indiana University Press, 1985

 

Boorstin, Daniel J.

Amerikalılar (3 cilt):

Cilt 1: Koloni Deneyimi

Cilt 2: Demokratik Deneyim

Cilt 3: Ulusal Deneyim,

Random House, Inc., 1975

 

Bowen, Catherine Drinker

Philadelphia’da Mucize: Kurucu (Anayasal) Meclis’in Öyküsü,

Little, Brown & Co., 1986

 

Boyer, Paul ve Steven Nissenbaum

Mecnun Salem: Büyücülüğün Toplumsal Kökenleri,

Harvard University Press, 1974

 

Branch, Taylor

Suları Ayırmak: King Yıllarında Amerika, 1954-1963

Simon & Schuster, 1989

 

Bridenbaugh, Carl

Jamestown, 1544-1699,

Oxford University Press, 1980

 

Brodie, Fawn M.

Richard Nixon: Karakterinin Biçimlenmesi,

Harvard University Press, 1983

 

Brown, Dee

Yüreğimi Yaralı Diz’de Gömün: Amerikan Batısı’na İlişkin Bir Kızılderili Tarihi,

Henry Holt & Co., 1991

 

Burner, David

John F. Kennedy ve Yeni Bir Kuşak,

Scott Foresman & Co., 1988

 

Cannon, Lou

Başkan Reagan: Bir Yaşam Boyu Süren Rol,

Simon & Schuster, 1992

 

Chafe, William H.

Bitmemiş Gezi: 2. Dünya Savaşı’ndan Beri Amerika (2. baskı),

Oxford University Press, 1991

 

Chase, Gilbert

Amerika’nın Müziği: Pilgrimler’den Günümüze (değiştirilmiş 3. baskı),

University of Illinois Press, 1987

 

Cochran, Thomas C.

Değişiklik Sınırları: Amerika’da İlk Endüstrileşme,

Oxford University Press, 1981

 

Cott, Nancy F.

Modern Feminizmin Kökleşmesi,

Yale University Press, 1987

 

Craven, Wayne ve Rihard Martin

Amerikan Sanatının İkiyüz Yılı: Munson-Williams Proctor Enstitüsü,

University of Washington Press, 1987

 

Craven, Wesley F.

On Yedinci Yüzyılda Güney Kolonileri, 1607-1689,

Louisiana State University Press, 1949

 

Dallek, Robert

Franklin D. Roosevelt ve Amerikan Dış Politikası, 1932-1945,

Oxford University Press, 1979

 

Dangerfield, George

Amerikan Milliyetçiliğinin Uyanışı, 1815-1828,

HarperCollins, 1965

 

Degler, Carl N.

Geçmişimizden: Modern Amerika’ya Biçim Veren Güçler, (3.baskı),

Harper & Row, 1984

 

Deloria, Vine Jr.

Yirminci Yüzyılda Amerikan Kızılderili Politikası,

University of Oklahoma Press, 1992

 

De Tocqueville, Alexis (editörler Thomas Bender ve diğerleri)

Amerika’da Demokrasi,

McGraw-Hill, Inc., 1981

 

De Voto, Bernard, editör

Lewis ve Clark’ın Günceleri,

Houghton Mifflin, 1973

 

Diggins, John P.

Onurlu Yıllar: Savaşta ve Barışta Amerika, 1941-1960,

W.W.Norton & Co., Inc., 1989

 

Dinnerstein, Leonard; Roger Nichols ve David M. Reimers

Yerliler ve Yabancılar: Amerika’da Siyahlar, Kızılderililer ve Göçmenler, (2.baskı),

Oxford University Press, 1990

 

Divine, Robert,

Küba Füze Bunalımı, (değiştirilmiş 2. baskı),

Wiener Publishing, Inc., 1988

 

Douglass, Frederick

Frederick Douglass’ın Yaşamı ve Zamanı: Tam Otobiyografi,

Macmillan Publishing Co., 1962

 

Draper, Theodore

Çok İnce Bir Çizgi: İran-Kontra Olayı, (değiştirilmiş baskı),

Simon & Schuster, 1992

 

DuBois, Ellen C.

Feminizm ve Oy Kullanma Hakkı: Amerika’da Bağımsız Kadın Hareketinin Ortaya çıkışı, 1848-1869,

Cornell University Press, 1978

 

DuBois, W.E.B.

Amerika’da Siyahların Yeniden Yapılanması, 1860-1880,

Macmillan Publishing Co., 1992

 

Durham, Philip ve Everett L. Jones

Zenci Kovboylar,

University of Nebraska Press, 1983

 

Fearon, Peter

Savaş, Gönenç ve Bunalım: A.B.D. Ekonomisi, 1917-1945,

University Press of Kansas, 1988

 

Ferrell, Robert H.

Harry S. Truman ve Modern Amerikan Başkanlığı,

Scott Foresman, 1987

 

Ferrell, Robert H.

Woodrow Wilson ve 1.Dünya Savaşı, 1917-1921,

HarperCollins, 1986

 

Fitzgerald, Frances

Gölde Yangın: Vietnam’da Vietnamlılar ve Amerikalılar,

Random House, Inc., 1989

 

Flexner, Eleanor

Çaba Yüzyılı: Amerika Birleşik Devletleri’nde Kadın Hakları Hareketi, (değiştirilmiş baskı),

Belknap Press, 1975

 

Flexner, James T.

Washington: Vaz Geçilmez Adam,

New American Library, 1984

 

Foner, Eric

Özgür Toprak, Özgür İşçilik, Özgür İnsanlar: Cumhuriyetçi Parti’nin İç Savaş Öncesi İdeolojisi,

Oxford University Press, 1970

 

Foner, Eric

Yeniden Yapılanma: Amerika’nın Bitmemiş Devrimi, 1863-1877,

HarperCollins, 1989

 

Foote, Shelby

İç Savaş: Bir Özet (3 cilt),

Random House, Inc., 1986

 

Franklin, John H. ve Alfred A. Moss Jr.

Kölelikten Özgürlüğe: Zenci Amerikalıların Tarihi, (6. baskı),

Alfred A. Knopf, 1987

 

Frederickson, George M.

Beyaz Beyinde Siyah Görüntü: Afro-Amerikalı Karakteri ve Kaderi Tartışması, 1817-1914,

University Press of New England, 1987

 

Freehling, William W.

Bölünmeye Giden Yol: Ayrılıkçıların Saldırısı, 1776-1854,

Oxford University Press, 1990

 

Freeland, Richard M.

Truman Doktrini ve McCarhty’ciliğin Kökenleri: Dış Politika, İç Politika ve İç Güvenlik, 1946-1948,

New York University Press, 1990

 

Freidel, Frank

Franklin D. Roosevelt:  Kaderle Randevu,

Little, Brown & Co., 1991

 

Fried, Richard M.

Kızıl Karabasan: McCarthy Döneminin Görünümü,

Oxford University Press, 1991

 

Friedman, Lawrence M.

Amerikan Hukuku: Giriş,

W.W.Norton & Co., 1985

 

Galbraith, John Kenneth

1929’daki Büyük Çöküş

Houghton Mifflin, 1988

 

Garrow, David J.

Sabırlı Olmak: Martin Luther King Jr. ve Güneyli Hıristiyan Önderler Konferansı,

Random House, Inc., 1987

 

Genovese, Eugene D.

Yuvarlan Jordon Yuvarlan: Kölelerin Yarattığı Dünya,

Random House, Inc., 1976

 

Goodwin, Doris K.

Lyndon Johnson ve Amerikan Düşü,

St.Martin Press, 1991

 

Graebner, Norman A.

Bir Dünya Gücü Olarak Amerika: Wilson’dan Reagan’a Kadar Gerçekçi Bir Değerlendirme,

Scholarly Resources, Inc., 1984

 

Graham, Otis L. Jr.

Büyük Kampanyalar:  Amerika’da Reform ve Savaş, 1900-1928, (kısaltılmış basım),

Krieger Publishing Co., 1987

 

Greenstein, Fred I. Ve Frank B. Feigert

Amerikan Parti Sistemi ve Amerikan Halkı, (değiştirilmiş 3. baskı),

Prentice-Hall, 1985

 

Halberstam, David

En İyi ve En Parlak,

Fawcett Books, 1993

 

Hamilton, Alexander; James Madison ve John Jay

Federalist Yazılar,

Bantam Books, 1982

 

Handlin, Oscar

Kökünden Sökülenler, (2. baskı),

Little, Brown & o., 1973

 

Herring, John C.

Amerika’nın En Uzun Savaşı: Amerika Birleşik Devletleri ve Vietnam, 1950-1975, (2. baskı),

McGraw-Hill, Inc., 1986

 

Hofstadter, Richard

Reform Çağı: Bryan’dan FDR’ye,

Random House, Inc., 1960

 

Hofstadter, Richard

Bir Parti Sistemi Fikri: Amerika Birleşik Devletleri’nde Yasal Muhalefetin Yükselişi, 1780-1840,

University of California Press, 1969

 

Hogan, Michael J.

Marshall Planı: Amerika, İngiltere ve Batı Avrupa’nın Yeniden Yapılanması, 1947-1952,

Cambridge University Press, 1989

 

Howe, Daniel W.

Amerikalı Whig’lerin Politik Kültürü,

University of Chicago Press, 1984

 

Huggins, Nathan I.

Harlem Rönesansı,

Oxford University Press, 1971

 

Janda, Kenneth;  Jeffrey M. Berry; Jerry Goodman, (editörler)

Demokrasinin Meydan Okuyuşu: Amerika’da Hükümet, (3. baskı),

Houghton Mifflin, 1992

 

Jennings, Francis

Gönenç İmoaratorluğu: Yedi Yıl Savaşı’nda Amerika’daki Taçlar, Koloniler ve Kabileler,

W.W.Norton & Co., Inc., 1990

 

Johannsen, Robert W.

Montezuma’nın Duvarlarına Kadar: Amerikalının Hayalinde Meksika Savaşı,

Oxford University Press, 1984

 

Johnson, Haynes

Tarihte Uyur Gezerlik: Reagan Yılları Boyunca  Amerika,

W.W. Norton & Co., Inc., 1991

 

Jones, Landon

Büyük Beklentiler: Amerika ve Bebek Patlaması Kuşağı,

Ballantine Books, 1986

 

Jordan, Winthrop D.

Siyah Üstüne Beyaz: Amerikalıların Zencilere Karşı Davranışı, 1550-1812,

W.W. Norton & Co., Inc., 1977

 

Karnow, Stanley

Vietnam: Bir Tarih,

Viking Penguin, 1991

 

Keegan, John

İkinci Dünya Savaşı,

Viking Penguin, 1990

 

Kennan, George F.

Amerikan Diplomasisi, 1900-1950,

University of Chicagoı Press, 1985

 

Kerber, Linda K.

Cumhuriyet’in Kadınları: Devrim Amerikası’nda Akıl ve İdeoloji,

W.W. Norton & Co., Inc., 1986

 

Kindleberger, Charles P.

Bunalımdaki Dünya: 1929-1939, (değiştirilmiş baskı),

University of California Press, 1986

 

Kraut, Alan M.

Birbirine Sığınmış Kitleler: Amerikan Toplumunda Göç, 1880-1921,

Harlan Davidson, 1982

 

Kutler, Stanley I.

Watergate Savaşları: Richard Nixon’un Son Bunalımı,

W.W. Norton & Co., Inc., 1992

 

LaFeber, Walter

Amerika, Rusya ve Soğuk Savaş, (4. baskı),

McGraw-Hill, Inc., 1987

 

Lavender, David

Batı Denizine Giden Yol: Lewis ve Clark’ın Kıtayı Geçişleri,

Doubleday, 1990

 

Lincoln, Abraham (Don E. Fehrenbacher, editör)

Söylevler ve Yazılar (2 cilt),

Cilt 1: 1832-1858

Cilt 2: 1859-1864,

Library of America, 1989

 

Link, Arthur S.

Woodrow Wilson ve İlerici Çağı, 1910-1917,

HarperCollins, 1963

 

Livesay, Harold

Andrew Carnegie ve Büyük Şirketlerin Yükselişi,

Scott Foresman, 1987

 

Livesay, Harold

Samuel Gompers ve Amerika’da İşçi Örgütlenmesi,

Scott Foresman, 1987

 

Long, Richard A. ve Eugenia W. Collier (editörler)

Afro-Amerikan Yazıları: Bir Şiir ve Düz Yazı Antolojisi, (2. baskı),

Pennsylvania State Universirty Press, 1985

 

Malone, Dumas

Thomas Jefferson ve Zamanı (6 cilt),

Little, Brown & Co., Inc., 1948-1981

 

Manchester, William

Amerikan Sezar’ı: Douglas Mac Arthur, 1880-1964

Dell Books, 1983

 

Manchester, William

Bir Başkanın Ölümü: Kasım 1963,

HarperCollins, 1988

 

Marable, Manning W.E.B.

Du Bois: Siyah Radikal Demokrat,

McMillan Publishing Co., 1987

 

Marsden, George M.

Din ve Amerikan Kültürü,

Harcourt Brace Jovanovich College Publications, 1990

 

McCullough, David

Truman,

Simon & Schuster, 1992

 

McDonald, Forrest

Alexander Hamilton: Bir Biyografi,

W.W. Norton & Co., Inc., 1982

 

McFarland, Gerald W. (editör)

Bağımsızlar, Ahlak ve Politika, 1884-1920,

University of Massachusetts Press, 1975

 

McPherson, James

Özgürlüğün Savaş Narası:  İç Savaş Dönemi,

Ballantine Books, 1989

 

Miller, John C.

Federalist Dönem, 1789-1800,

HarperCollins, 1963

 

Miller, Perry G.

Transendentalistler: Bir Antoloji,

Harvard University Press, 1950

 

Montgomery, David

İşçi Evinin Düşüşü: İşyeri, Devlet ve Amerikan İşçi Hareketi, 1865-1925,

Cambridge University Press, 1989

 

Morris, Richard B.

Barış Kurucular: Büyük Güçler ve Amerikan Bağımsızlığı,

Northeastern University Press, 1983

 

Murphy, Francis (editör)

Plymouth Çiftliği Hakkında, 1620-1647,

McGraw-Hill, 1981

 

Murray, Charles

Gerileme: Amerikan Toplumsal Politikası, 1950-1980

Basic Books, 1986

 

Nash, Gary B.

Kızıl, Beyaz ve Siyah: Eski Kuzey Amerika Halkı, (3. baskı),

Prentice-Hall, 1991

 

Nash, Gary B. ve diğerleri

Amerikan Halkı: Bir Ulus ve Bir Toplum Yaratma, (2 cilt), (2. baskı),

HarperCollins, 1990

 

Neusatdt, Richard E.

Başkanlığın Gücü: FDR’den Carter’e Önderlik Politikası,

Macmillan Publishing Co., 1980

 

Nevins, Allan

Birlik’in Sıkıntıları (4 cilt),

Macmillan Publishing Co., 1992

 

Oates, Stephen B.

Kimseye Karşı Kötü Niyet Beslemeksizin: Abraham Lincoln’un Yaşamı,

NAL-Dutton, 1978

 

Oates, Stephen B.

Bırakın Borazan Çalsın: Martin Luther King Jr.’nin Yaşamı,

NAL-Dutton, 1983

 

Patrick, Rembert

Jefferson Davis ve Bakanlar Kurulu,

AMS Press, 1944

 

Parrish, Thomas

Roosevelt ve Marshall,

McGraw-Hill Publishing Co., 1989

 

Perkins, George; E. Sculley Bradle Richmond Beatty  ve E. Hudson Long

Edebiyatta Amerikan Geleneği, (7. baskı),

McGraw-Hill, 1989

 

Perman, Michael

Kölelikten Azad ve Yeniden Yapılanma, 1862-1879,

Harlan Davidson, 1987

 

Peterson, Merrill D.

Thomas Jefferson ve Yeni Ulus: Bir Biyografi,

Oxford University Press, 1986

 

Prange, Gordon W.

Şafakta Ağladık: Pearl Harbor’un Anlatılmamış Öyküsü,

Viking Penguin, 1982

 

Quarles, Benjamin

İç Savaşta Zenciler,

Da Capo, 1989

 

Reeves, Thomas C.

Joe McCatrhy’nin Yaşamı ve Zamanı,

Madison Books UPA, 1983

 

Remini, Robert V.

Andrew Jackson,

Harper-Collins, 1969

 

Rodgers, Daniel T.

Endüstri Amerikası’nda İş Ahlakı, 1850-1920,

University of Chicago Press, 1979

 

Royster, Charles

Devrimci Bir Halk Savaşta: Kıta Ordusu ve Amerikan Karakteri, 1775-1783,

W.W. Norton & Co., Inc., 1982

 

Schlesinger, Arthur M. Jr.

Roosevelt Çağı: Yeni Düzen’in Doğuşu,

Houghton Mifflin Co., 1959

 

Schlesinger, Arthur M. Jr.

Eski Düzenin Bunalımı,

Houghton Mifflin Co., 1988

 

Schlesinger, Arthur M. Jr.

Başkaldırma Politikası,

Houghton Mifflin Co., 1988

 

Schlesinger, Arthur M. Jr.

Robert Kennedy ve Zamanı,

Ballantine Books, Inc., 1985

 

Schlesinger, Arthur M. Jr.

Jackson Dönemi,

Little, Brown & Co., 1988

 

Scully, Vincent

Amerikan Mimarisi ve Şehircilik, (düzeltilmiş baskı),

Henry Holt & Co., 1988

 

Sellers, Charles; Henry May ve Neil R. McMillen

Bir Amerikan Tarihi Özeti, ( düzeltilmiş ve derlenmiş 7. baskı),

Ivan R. Dee, 1992

 

Sheehan, Neil

Çarpıcı Bir Yalan: John Paul Vann ve Vietnam’da Amerika,

Random House, Inc., 1989

 

Sitkoff, Harvard

Siyahların Eşitliği İçin Gösterilen Çaba, 1954-1980,

Hill & Wang, 1981

 

Smith, Adam

Kükreyen ‘80’ler,

Summit Books, 1988

 

Stegner, Wallace E.

Zion’un Toplanışı: Mormon Yolunun Öyküsü,

University of Nebraska Press, 1992

 

Stewart, James B.

Kutsal Savaşçılar: Köleliğin Kaldırılması Yandaşları ve Amerika’da Kölelik,

Hill & Wang, 1976

 

Sundquist, James L.

Politika ve Siyasa: Eisenhower, Kennedy ve Johnson Yılları,

Brookings Institution, 1968

 

Thomas, Emory M.

Konfederal Ülke, 1861-1865

HarperCollins, 1981

 

Tindall, George B. ve David E. Shi

Amerika: Kısa Bir Tarih, (3. baskı),

W.W.Norton & Co., Inc., 1992

 

Tindall, George B.

Yeni Güney’in Ortaya Çıkışı, 1913-1945,

Louisiana State University Press, 1967

 

Toffler, Alvin

Gelecekteki Şok,

Bantam Books, 1971

 

Toland, John

Alçaklık,

Doubleday, 1992

 

Trachtenberg, Alan

Amerika’nın Şirketleşmesi: Parlak Çağda Kültür ve Toplum,

Hill & Wang, Inc., 1982

 

Trask, David F.

İspanya İle 1898 Savaşı,

Macmillan Publishing Co., 1981

 

Utley, Jonathan G.

Japonya İle Savaşmak, 1937-1941,

University of Tennessee Press, 1985

 

Utley, Robert M.

Sioux Ulusunun Son Günleri,

Yale University Press, 1963

 

Van Deusen, Glyndon G.

Jackson Dönemi, 1828-1848,

Waveland Press, 1992

 

Van Deusen, Glyndon G.

Henry Clay’ın Yaşamı,

Greenwood Press, 1979

 

Van Doren, Carl

Benjamin Franklin,

Viking Penguin, 1991

 

Viorist, Milton

Sokaklarda Yangın: 1960’larda Amerika,

Simon & Schuster, 1981

 

Walters, Ronald G.

Amerikan Reformcuları, 1815-1860,

Hill & Wang, 1978

 

Washburn, Wilcomb E.

Amerika’daki Kızılderililer,

HarperCollins, 1981

 

White, Theodore H.

Kendini Arayan Amerika:  Başkan’ın Yaratılması, 1956-1980,

Warner Books, 1988

 

Wilkinson, J. Harvie

Brown’dan Bakke’ye: Yüksek Mahkeme ve Okulların Birleştirilmesi, 1954-1978,

Oxford University Press, 1979

 

Wittner, Lawrence S.

Soğuk Savaş Amerikası: Hiroşima’dan  Watergate’ye,

Harcourt Brace

Javanovich College Publications, 1978

 

Wolfe, Tom

Doğru Çaba,

Bantam Books, 1984

 

Woodward, C. Vann

Jim Crow’un Garip Mesleği, (düzeltilmiş 3. baskı),

Oxford University Press, 1974

 

Woodward, Bob ve Carl Barnstein

Başkan’ın Tüm Adamları,

Simon & Schuster, 1987

 

York, Neil L.

Daha Mükemmel Bir Birlik’e Doğru: Anayasa Konusunda Altı İnceleme,

State University of New York Press, 1988

Her üçüncü parti, büyük partilere ve federal hükümete karşı olan hoşnutsuzluktan yararlanmaya çalışır. Ancak bu duygular yakın tarihte pek az kez 1992 seçimlerindeki kadar güç kazanmıştır. Çok zengin bir Texas’lı olan Perot, ekonomik sağduyu ve parasal sorumluluk konusundaki görüşlerini Amerikan toplumunun yaygın bir kesimine iletme yeteneğine sahipti.

Perot, ülke ileri gelenleriyle alay ederek ve kendi ekonomik görüşlerini herkesin anlayabileceği basit formüllerle anlatarak medyanın ilgisini kolayca çekti. Hep Birlikteyiz adı verilen kampanya örgütünde genellikle gönüllüler çalışıyor ve giderler de kişisel servetinden karşılanıyordu. Pek çok kişi Perot’un zenginliğine tepki göstermek yerine, onun iş yaşamındaki başarısını ve bu sayede kampanyası için bağış peşinde koşmamasının verdiği özgürlüğü övgüyle karşılıyordu.

Perot Temmuzda başkanlık yarışından çekildi. Seçimlerden bir ay önce geri döndü ve 19 milyondan fazla oy aldı.  Bu, bir üçüncü parti adayının o güne değin elde ettiği en yüksek oy sayısıydı ve yüzde olarak ta sadece Roosevelt’in 1912’de elde ettiği başarının gerisinde kalıyordu.

1960’lardaki ırksal ve toplumsal ayaklanmalar, bir diğer ayırımcı Güneyli vali olan George Wallace’nin ulusun dikkatini çekmesine yardım etti. Wallace, vatandaşlık haklarına, liberallere ve federal hükümete karşı renkli saldırıları sayesinde kendine destek sağladı. 1968’de Bağımsız Amerikan Partisi’ni kurdu, seçim kampanyasını Alabama’nın Montgomery kentindeki eyalet valiliği bürosundan yönetti ve başkanlık oylarının yüzde 13,5’ini aldı.

South Carolina Valisi Strom Thurmond’un başkanlığındaki Eyalet Hakları ya da Dixiecrat Partisi de aynı oranda oy aldı. İlericiler gibi Dixiecratlar da 1948’de Demokratlardan koptular; fakat, onların muhalefeti Truman’ın Soğuk Savaş politikasına değil vatandaşlık hakları programına karşıydı. Parti’nin temel amacı, “eyalet hakları” olarak tanımlanmakla birlikte, aslında ırk ayırımcılığının ve onu sağlayan “Jim Crow” yasalarının sürdürülmesiydi.

 İlerici Parti, eski bir tarım bakanı ve Franklin Roosevelt’in başkan yardımcısı olan Henry Wallace’yi 1948’de aday göstererek kendi kendini yeniden icat etti. Kısa bir süre de Harry Truman’ın ticaret bakanlığını yapmış olan Wallace, Başkan’ın Sovyetler Birliği karşısındaki kararlı tutumuna muhalefet ettiği için görevden alınmıştı. 1948’de Soğuk Savaş’a, Marshall Planı’na ve büyük iş çevrelerine karşı bir kampanya yürüttü. Bunlara ek olarak, siyahlara ve kadınlara karşı uygulanan ayırımcılığa son verilmesini, asgari ücret saptanmasını ve Temsilciler Meclisi’nin Amerika Karşıtı Faaliyetler Komite’sinin dağıtılmasını savundu. Kendisini destekleyen A.B.D. Komünist Partisi’ni reddetmediği için çekiciliğini yitirdi ve halk oyunun ancak yüzde 2,4’ünü alabildi.

Bir başka İlerici de, 1924 seçimlerinde oyların yüzde 16,6’sını alan Senatör Robert LaFollette idi. Uzun yıllar boyunca çiftçilerin ve endüstri işçilerinin savunuculuğunu yapan ve büyük işletmelerin hararetli bir düşmanı olan LaFollette, Birinci Dünya Savaşı’ndan sonra İlerici hareketin yeniden yaratılmasında en büyük rolü oynadı. LaFollette, çiftçiler ve işçiler kadar Sosyalistlerin ve Roosevelt’in Erkek Geyik Partisi kalıntılarının da desteğini sağladı ve kampanyası sırasında, demiryollarının ve ülkedeki doğal kaynakların millileştirilmesi üzerinde durdu. Ayrıca, zenginlerden daha yüksek vergi alınmasını ve toplu iş sözleşmeleri yapılmasını savundu. Bazı bölgelerde güçlü görünmekle birlikte sadece kendi eyaleti olan Wisconsin’de scçimi kazanabildi.

Sosyalist Parti de en güçlü günlerini 1912 seçimleri sırasında yaşadı ve halk oyunun yüzde 6’sını aldı. Sürekli adayları olan Eugene Debs o yıl, ulaştırma ve haberleşme endüstrilerinde toplu mülkiyete geçilmesini, daha kısa çalışma saatleri uygulanmasını, istihdam  yaratmaya yönelik bayındırlık projeleri geliştirilmesini savunup 900.000’den fazla oy aldı. Birinci Dünya Savaşı sırasında isyan çıkarmak suçundan hapsedilen Debs, 1920 seçim kampanyasını hücresinden yönetti; ancak, ne kendisi ne de ardılları 1912’deki başarıya ulaşabildiler.

20. Yüzyılın en başarılı üçüncü parti adayı, eski Cumhuriyetçi başkan Theodore Roosevelt’ti. Üyesi olduğu İlerici Parti ya da Erkek Geyik (Bull Moose) Partisi 1912 seçimlerinde oyların yüzde 27,4’ünü almıştı.Cumhuriyetçi Parti’nin, Roosevelt’in kendine ardıl olarak özellikle seçtiği Başkan William Howard Taft’tan gittikçe soğuyan ilerici kanadı, onun 1912 seçimlerinde yeniden aday olmasını istedi. Bu çağrıya uyan Roosevelt birkaç ön seçimde Taft’ı yendi; fakat, parti örgütünü elinde bulunduran Başkan adaylığı kazandı.

Bunun üzerine Roosevelt’in destekçileri partiden koparak İlerici Parti’yi kurdular. Bir erkek geyik (bu nedenle Parti’ye halk tarafından bu ad takıldı) kadar sağlıklı olduğunu açıklayan Roosevelt, kampanyası sırasında, “büyük iş çevrelerinin” kontrolü, kadınların oy hakkı, aşamalı gelir vergisi, Panama Kanalı ve erozyonla savaş konularını işledi. Bu çabası Taft’ı yenmesine yeterli olduysa da.Cumhuriyetçilerin oylarını bölerek, Demokratların adayı Woodrow Wilson’un seçimi kazanmasına yol açtı.

Atlas Okyanusu kıyısına dizilmiş birkaç silik koloniden ibaret bir temelden başlayan Amerika Birleşik Devletleri, olağanüstü bir dönüşüm yaşamış ve politika uzmanı Ben Wattenberg’in deyimiyle, dünyadaki hemen hemen her ulusun ve etnik grubun temsilcilerinin oluşturduğu 250 milyonluk bir nüfusu barındıran “ilk evrensel ülke” olmuştur. A.B.D. ayrıca, ekonomik, teknolojik, kültürel, demografik ve toplumsal alanlardaki değişiklik hızının ve yaygınlığının hiç kesilmediği bir ülkedir. Amerika Birleşik Devletleri çok kez, karşılıklı bağımlılığın ve karşılıklı bağlılığın giderek çoğaldığı bir dünyada,  diğer ülkelere de kaçınılmaz olarak yayılan modernleşmenin ve değişmenin de habercisi olmuştur.

Buna karşılık Amerika Birleşik Devletleri, kuruluş günlerine  kadar izlenebilecek bir  süreklilik duygusunu ve bir dizi temel değeri de korumaktadır. Bunlar arasında bireysel özgürlüğe ve demokratik hükümete olan inanç ve herkes için ekonomik fırsat ve gelişme sağlanmasına olan bağlılık ta  bulunmaktadır. Ülkenin ve dünyanın yeni bir yüzyılın eşiğine yaklaştığı günlerde, zengin ve çalkantılı bir tarihin mirası olan özgürlük, demokrasi ve fırsat değerlerinin korunmasının ve zenginleşmesinin güvence altına alınması Amerika Birleşik Devletleri’nin sürekli görevini oluşturacaktır.

1776’da Amerika’nın bağımsızlığı ilan edildiğinde ülkede yerleşmiş halkın beşte ikisi İngiliz kökenli değildi.  1790’da yapılan ilk A.B.D. nüfus sayımında, ülke nüfusunun dört milyonun biraz altında bulunduğu ve her yıl yaklaşık 10.000 göçmen geldiği ortaya çıktı. A.B.D. hükümetinin ülkeye gelenlerin kayıtlarını tutmaya başladığı 1820’de göçmenlerin çoğunluğu Kuzey Avrupalıydı; XIX. Yüzyıl sonlarında ise göçmenler daha çok Güney ve Doğu Avrupa’dan gelmeye başlamıştı. Günümüzde çoğunluğu Latin Amerika ve Asya kökenliler oluşturmaktadır.  Buna karşın, göçmenlerin geliş nedeni aynı kalmıştır: fırsat ve özgürlük.

1992 başkanlık seçimleri yaklaştığında Amerikalılar kendilerini dört yıl önce düşünemedikleri oranda değişmiş bir dünyada buldular. Berlin Duvarı’ndan kıtalararası füzelere ve sürekli en yüksek hazır olma düzeninde bulunan bombardıman uçaklarına kadar yayılmış soğuk savaş simgeleri ortadan kalkmıştı. Doğu Avrupa bağımsızdı, Sovyetler Birliği dağılmıştı,  Almanya birleşmişti, Araplar ve İsrailliler doğrudan görüşmelere başlamışlardı ve nükleer çatışma olasılığı çok azalmıştı. Sanki dünya tarihinde büyük bir sayfa kapanmış, yenisi açılmış gibiydi.

Buna karşın Amerikalılar kendi ülkeleri hakkında  daha az iyimserlerdi ve derin ve bilinen sorunlarla karşı karşıya idiler. Körfez Savaşı’nı izleyen kutlamalar ve geçit resimleri sona erdikten sonra Amerika Birleşik Devletleri kendini 1980’lerin başlarından beri yaşanan en büyük ekonomik gerilemenin içinde buldu. İşlerini yitirenlerin çoğunluğu, daha önceki yıllarda olduğu gibi en büyük darbeyi yiyen imalat sektöründe çalışanlar değil, orta düzey yönetim görevleri yapan bürokratlardı. Ekonomi 1992’de toparlanmaya başladıysa da, büyüme yıl sonuna kadar pek hissedilmedi ve ülkenin pek çok bölgesi gerilemeye gömülü kaldı. Buna ek olarak  federal bütçe açığındaki büyüme, özellikle sağlık yardımına ilişkin harcamaların yükselmesi yüzünden  sürdü. Pek çok Amerikalı geleceğe kötümserlikle bakar oldu ve ülkelerinin yanlış yönde gittiği inancına kapıldı.

Başlangıçta muhafazakar gazeteci Patrick Buchanan’ın meydan okumasına karşın, Başkan Bush ve Başkan Yardımcısı Dan Queyle, yeniden Cumhuriyetçi Parti’nin adayları olmayı kolayca başardılar. Demokrat Parti’de ise, Arkansas Valisi Bill Clinton, çok sayıda aday adayını yendi. Başkan yardımcısı adayı olarak da, Kongre’deki en bilgili ve konuşma becerili çevre korunması savunucusu, Tennessee Senatörü Al Gore’yi seçti.

Buna karşın, ülkenin ekonomik gidişine karşı duyulan endişeler, ilginç bir bağımsız adayın, Texas’lı zengin iş adamı H.Ross Perot’un ortaya çıkmasına yol açtı. Bilgisayar ve bilgi işlem alanında büyük bir kazanç sağlamış olan Perot, Washington’un ekonomik sorunlar ve özellikle federal bütçe açıkları karşısındaki başarısızlığını çok iyi kullandı ve kendisi için çalışan gönüllüler 50 eyaletin tümünde yeterli sayıda imza toplayarak onun seçime katılmasını sağladılar.  Perot Temmuz ayında başkanlık yarışından çekilip sonbaharda yeniden katıldı ve böylelikle seçilme şansını tümüyle yitirdi; fakat,  onun da adaylar arasına bulunması nedeniyle, ekonomik sorunlar ülke genelinde yapılan tartışmalarda en önemli konu olarak kaldı.

A.B.D.’de her başkanlık seçimi bir sorunlar, görünümler ve kişilikler karmasıdır; tüm dikkatler ülkenin ekonomik sorunları üzerinde odaklanmış bulunmakla birlikte 1992 seçimleri de bundan farklı olmadı. Bush’un yeniden seçilme çabası, görevdeki  adayların geleneksel olarak kullandıkları öğelere dayanıyordu:  deneyim ve güven. Bir bakıma da kuşaklar arasında bir savaş sürdürülüyordu. 68 yaşındaki Bush belki de İkinci Dünya Savaşı’nda askerlik görevi yapmış olan son başkandı;  46 yaşındaki genç rakibi Bill Clinton ise hiç askere alınmamış ve Vietnam Savaşı’nın protesto edildiği gösterilere  katılmıştı. Başkanlık ve baş komutanlık deneyimini vurgulayan Bush, Clinton’un değerlendirme yeteneğindeki ve karakter yapısındaki eksiklikler olarak nitelediği olgulara dikkat edilmesi gerektiğini belirtiyordu.

Buna karşılık Bill Clinton da kampanyasını seçim politikalarının bir başka eski ve güçlü teması üzerine kurmuştu: değişiklik. Clinton gençliğinde bir kez Başkan Kennedy ile tanışmıştı ve 50 yıl sonra Amerikalıları değişikleri kabul etmeye çağıran söylemlerinin pek  çoğu  1960’taki kampanya sırasında Kennedy tarafından söylenenleri yansıtıyordu.

12 yıl Arkansas valiliği yapmış olan Clinton’un, ekonomik büyümeye, eğitime ve sağlık yardımlarına ilişkin çabalarda edindiği deneyimi öne çıkarabimesine karşın, kamu oyu yoklamalarına göre, bu konular  Bush’un başta gelen zayıf noktalarını oluşturuyordu. Bush’un, vergilerin düşürülmesine ve hükümet harcamalarının  kesilmesine dayanan bir ekonomik program ileri sürmesine karşılık, Clinton, zenginlerden daha yüksek vergi alınmasını ve eğitim, ulaştırma ve iletişime yönelik yatırımlara daha çok para ayrılmasını öneriyor ve böylelikle ülkedeki verimliliğin artacağını ve açıklarının azalacağına inanıyordu. Aynı şekilde, Clinton’un sağlık yardımlarında maliyeti azaltmaya yönelik önerileri de Bush’un ileri sürdüklerine oranla daha geniş federal hükümet katkısı gerektiriyordu

Clinton gerek kampanya süresince gerekse Ekimde Başkan Bush ve Ross Perot’la katıldığı üç televizyon tartışması sırasında değişiklik temasını başarıyla işledi. Clinton 3 Kasımda halk oyunun sadece yüzde 43’ünü almasına karşın, Amerika Birleşik Devletleri’nin 42’nci başkanı olarak seçildi.

Başkan ayrıca, 20 Aralık 1989’da A.B.D.’nin Panama’yı kısa bir süre işgal edip diktatör General Manuel Antonio Noriega’yı devirmesine yol açan harekat için de, her iki parti tarafından yaygın olarak onaylanan bir kongre desteği elde etti. 1980’lerde A.B.D.’deki kokain bağımlılığı salgın düzeyine erişmiş ve Başkan Bush iç gelişmelere ilişkin programının merkezine “uyuşturucuyla savaş” çabalarını  yerleştirmişti. Amerika Birleşik Devletleri’nin elinde, Noriega’nın uyuşturucu kaçakçılığı ile ilişkisi olduğunu gösterir suçlayıcı kanıtlar vardı ve işgal yoluyla onu adalete teslim etmek amacı güdülüyordu.  Ancak, ortada başka nedenler de vardı. Bush’un amaçlarından biri de, daha sonra Noriega tarafından iptal edilmiş bulunan başkanlık seçimlerini kazanmış olan Guillermo Endara başkanlığındaki bir hükümeti diktatörün yerine geçirmekti. Bush gazete muhabirleri ile de görüşerek, Panama’daki Amerikan vatandaşlarının yaşamını korumak, demokrasiyi yeniden kurmak ve Panama Kanalı’na ilişkin antlaşmaları güvence altına almak amacıyla bu ülkeye A.B.D. birlikleri gönderdiğini söylemişti. Sonuçta Noriega A.B.D. yetkililerine teslim oldu, Miami’de bir federal mahkemede yargılandı ve uyuşturucu kaçakçılığı ve sahtecilik suçlarından mahkum edildi.

Bush yönetimi, Kanada ve Meksika ile Kuzey Amerika Serbest Ticaret Bölgesi (North America Free Trade Area – NAFTA) müzakerelerinde gelişmeler sağlayarak ekonomik alanda da başarı elde etti. Anılan Anlaşma, Clinton yönetimi döneminde Kongre’de yoğun onaylama tartışmalarının odağını oluşturdu. İşçi sendikaları NAFTA’nın A.B.D.’deki iş olanaklarının dışarıya kaçmasına yol açacağını ileri sürdüler; çevreciler de  anlaşmanın, endüstrinin hava kirliliği konusunda daha gevşek davranılan yörelere kaymasına yol açacak teşvikler getirdiği  iddiasında bulundular. Buna karşın hem Bush hem de Clinton yönetimleri, NAFTA sayesinde daha ucuz mal ve hizmet akışının yoğunlaşacağını ve bunun da her üç ülkedeki endüstrilerin dünya pazarlarındaki rekabet gücünü arttıracağını öne sürdüler. Çok kimse, Kongre’de hararetli tartışmalar sonunda 1993 sonlarında onaylanan NAFTA’nın gelecekte yapılacak ticaret anlaşmaları için bir deneme ortamı oluşturacağını ve bunun da serbest ticaretin tüm Batı Yarıküresi’ne yayılmasına yol açacağına inanmaktadır.