Osmanlı maliyesi madenî para “akçe” üzerine kurulmuştur. İlk gümüş akçe Sultan Orhan zamanında kestirilmiş, altın akçe ise Fatih Sultan Mehmed zamanında kestirilmiştir. Devletin malî kaynakları şunlardı: Müslüman halktan alınan arazi vergisi (öşür) ve hayvan vergisi, Hıristiyan halktan alınan haraç ve cizye, savaşlarda elde edilen ganimetin beşte biri (hums-u şeriye), maden, orman, tuz ve gümrük gelirleri, bağlı devletlerden gelen vergi ve hediyeler. Giderlerin büyük bir kısmını askere, devlet adamlarına ve ulema sınıfına verilen maaşlar teşkil ederdi. Artan miktarlar ise memleketin bayındırlık işlerine sarfedilirdi. XIX. yüzyıl ortalarına kadar devlet kendi yağı ile kavrulmuştur.
