Roma şairlerinin en büyüğü arasında Virgil, ‘Aeneid’in yazarıydı.
İngilizce olarak Virgil (veya bazen Vergil) olarak bilinen Publius Vergilius Maro, MÖ 70 Ekim’de İtalya’nın kuzeyindeki Mantua yakınlarında doğdu. Erken yaşamını kuzey İtalya’da geçirdi. İlk çalışması M.Ö. 30’ların ortalarında yayınlanan ‘Eclogues’ idi. Şarkı söyleyen çobanlar dünyasının (daha sonraki bir Avrupa pastoral idealinin Arcadia’sı) yapay, idealize edilmiş bir resmini veriyorlar, aynı zamanda çağdaş politik figürlere referanslarla dolu.
Virgil’in bir sonraki çalışması M.Ö. 29’da yayınlanan ‘Gürcistan’ idi ve dört kitapta çiftçilik üzerine didaktik bir şiirdi. Nihayetinde arkaik Yunan şair Hesiod’un (M.Ö.700) çalışmalarına bakmaktadır. Virgil’in hamisi olan Roma devlet adamı Gaius Maecenas’a ithaf edildi. Onun desteği Virgil’in tam zamanlı olarak çalışmaya ve yazmaya kendini adamasını sağladı. Maecenas’ın yanı sıra Virgil’in arkadaşları, M.Ö. 27’de iktidara yerleştikten sonra İmparator Augustus olan Octavian ve birçok önde gelen yazar ve şairdi.
Virgil’in son çalışması, M.Ö. sekizinci yüzyılın Homer’ın iki destan şiirine ‘Odyssey’ ve ‘İlyada’ bakan 12 kitapta destansı bir şiir olan ‘Aeneid’ idi. Trojan kahramanı Aeneas’ın İtalya’ya yolculuğunu ve oraya vardığında yaptığı savaşları anlatıyor. Ancak şiir sadece Roma’nın en eski kökenlerinin bir versiyonunu vermekle kalmaz, aynı zamanda Augustus döneminde doruğa ulaşacak olan Roma tarihinin tüm seyrini ifade eder. Böylece Aeneas tutkusuyla kendini öldürmeye çalışan Kartaca’nın kraliçesi Dido trajedisi, Roma’nın Batı Akdeniz’in kontrolü için Kartaca’ya karşı daha sonraki savaşları olan Punic Savaşlarının nihai kökenidir. Benzer şekilde, Aeneas’ın halkı için bir şehir bulmaya çalışırken verdiği mücadele, bazı açılardan Augustus’un Roma’yı yeniden kurmasında da ön plana çıkmaktadır.
Virgil, MÖ 19’da ateşten öldü. Ölüm döşeğinde ‘Aeneid’in imha edilmesini emretmesi gerekiyordu, ancak Augustus’un emirlerinde yayınlandı.