Arapça, Allah adamları demektir. Bunlara gayb erleri veya gayb erenleri denir. Bu muhterem zevat, Rabbanî bir ağırbaşlılık ve huşu ile temayüz etmiş, Rahmanî tecelliler altında yenik düşmüş oldukları için, yüksek sesle konuşmazlar. Hakk’ın gayri, bunları; bunlar da, Hakk’ın gayrisini bilmezler. Allah’ın fayda sağlayan kelimelerini ve isimlerini kendilerinde topladıkları için, bunlardan şer’an istimdat caiz ve bu kelime ve isimlerle istiâze ise, nas ile sabittir. Aslında yardım ve koruma Allah’tandır; ancak Allah’ın yardımını celbetmek için vesilelere teşebbüs etmek, tevhide engel değildir. Bu tıpkı, dışta dış işlerde zamanın padişahları ve onlara yakın olan vekillerinin halkın ihtiyaçlarını gidermesine benzer.
Fazl u Hakk u himmet-i cünd-i Ricâlullah ile,
Ehl-i küfrü serteer kahr eylemektir niyyetim.
Fatih Sultan Mehmet