Farsça, gölge anlamında bir kelime. Mecazen lütuf ve ihsan anlamına gelir. Erbab-ı tasavvuf, başarılı olduğu bir işi anlatırken, kendi varlığını ortadan kaldırmak için, “Rabbimin sayesinde”, “sâye-i erenlerde”, “pîr sayesinde” gibi ifâdeler kullanırlar. Eskiden “sâye-i şahanede” diye bir kullanım daha vardı ki bu, padişahlara lâyık gölgede, padişahın lütuf ve ihsânıyla anlamında olarak, padişaha yakın kişilere söylenirdi. Gölge, hakikatin gölgesi olarak değerlendirilir ki, bu da, öze göre kışr (kabuk) demektir. İmam- ı Rabbanî’ye göre bu âlem, sıfatların gölgesinin tecellîsidir, halbuki M. İbn Arabî’ye göre bu âlem, doğrudan sıfatların tecellî yeri durumundadır.
