Arapça, nurun doğruluğu demektir. Kendisinden sonra perdelenme bulunmayan keşfe, sıdku’n-nûr denilir. Yağmur yağdıran yıldırıma benzer, ki buna “Sâdık” adı verilir. Yağmur yoksa “kâzib” denir. Keşf geldikten sonra, perdelenmeye maruz kalan sâlikin hali, karışıktır. Nur vasıtası ile, keşfi, cem’ makamına ulaşırsa, buna sıdku’n-nur denir, zira, bu nurdan sonra, gizlenme ve perdelenme hâli yoktur.
