Vespasian, Roma’nın dokuzuncu imparatoruydu ve bir iç savaş döneminden sonra barışı ve istikrarı sağlamayı başardı. Flavian imparator hanedanını kurdu.
Vespasian olarak bilinen Titus Flavius Vespasianus, MS 9’da Roma’nın kuzeyindeki Reate’de (Rieti) doğdu. Başarılı bir askeri kariyeri vardı, MS 43’te Britanya’nın işgalinde ikinci lejyona komuta etti ve İngiltere’nin güney batısında fethetti. Daha sonra MS 51’de konsolosluk yapmak için senatoda yükseldi ve on yıl sonra Afrika valisi oldu. İmparator Nero’nun güvenilir bir yardımcısı oldu ve Yahudi İsyanının bastırılmasından sorumlu tutuldu (MS 66 – MS 70). MS 68 yılına kadar, Kudüs alınmaya devam etmesine rağmen, Judaea’nın çoğu kurtarıldı.
MS 68’de Nero’nun ölümünden sonra imparatorların hızlı dönüşü sırasında Vespasian kendi güç teklifini hazırladı. Mısır, Judaea, Suriye ve daha sonra Tuna lejyonları onun için ilan etti ve komutanı Primus’u İtalya adına onun adına güvence altına almak için ileri gönderdi. Cremona’da büyük ve kanlı bir zafer elde edildi ve Primus MS 69 Aralık’ta Roma’yı aldı. Senato, Vespasian’da imparatorun yetkilerini veren bir yasa çıkardı ve MS 70’in sonlarında Roma’ya geldi ve büyük oğlu Titus’u Judaea’da görevden aldı. Kudüs MS 70 Ağustos’ta alındı ve Yahudi tapınağı yıkıldı.
Vespasian’ın saltanatı sırasında başlıca hedefleri, Nero’nun savurgan saltanatından sonra Roma’nın maliyesini geri kazanmak, iç savaşlardan sonra ordudaki disiplini geri kazanmak ve oğlu Titus’un yerine geçmesini sağlamaktı. Üçünde de başarılı oldu. Nero’nun Yunanlılara vermiş olduğu vergiden muafiyet iptal edildi ve Kolezyum, Kudüs’ün fethinden gelen ganimetlerle Roma’da başladı.
Vespasian’ın senato ile ilişkileri genel olarak mükemmeldi ve nispeten basit bir hayat yaşayarak örnek oldu. Roma tarihçi Tacitus, imparator olduktan sonra iyileşen ilk kişi olduğunu gözlemledi.
Vespasian MS 79’da öldü.